Ilse Beijer

Mijn naam is Ilse Beijer. Ik ben drieëntwintig jaar oud en ben geboren en getogen in Renswoude.
Ik ben verpleegkundige in de psychiatrie en verslavingszorg en studeer door op het HBO.
Ik woon nog thuis bij mijn ouders, Geurt en Simone en mijn vier jaar jongere zusje, Janine.
En ik heb een relatie met Thomas.

Ik hou ervan om gezellig met vrienden tijd door te brengen, te genieten van het leven.
De reden dat ik voor Beijer Uitvaartzorg ben gaan werken is omdat ik er zo gezegd ben ingerold. Toen mijn moeder, Simone, met haar bedrijf begon, was ik net begonnen met mijn opleiding en de interesse in het werk werd gewekt.
Ik ging met haar mee om de laatste zorg uit te voeren bij mensen en zo ben ik steeds een beetje meer gaan doen, maar ook steeds een beetje meer van het werk gaan houden.

Wanneer iemand overlijdt wilt de omgeving graag iets doen, ik/wij kunnen en mogen de mensen helpen en bijstaan en ik vind het een groot voorrecht dat mensen ons ook echt binnenlaten komen. Niet alleen in huis, maar ook in hun leven, in hun hart.

Binnen het bedrijf werk ik voornamelijk in de laatste verzorging, val ik in op het secretariaat als het nodig is en daarnaast geef ik soms klinische lessen over laatste verzorging aan beroepsopleidingen binnen de gezondheidszorg. Het mooiste aan mijn beroep heb ik eigenlijk al genoemd. In mijn werk als verpleegkundige mag ik voor mensen zorgen. Bij de laatste verzorging mag ik nog één keer voor iemand zorgen, echt de laatste keer. Daarna mag ik voor de mensen zorgen die van de overledene houden, wat erg speciaal voelt.

En waarom ik nu specifiek voor Beijer Uitvaartzorg werk is niet alleen omdat het bedrijf van mijn moeder is, maar ook omdat het een mooi en bijzonder bedrijf is. Met een warm, eerlijk en open team. We staan voor elkaar klaar, we lachen met elkaar, maar kunnen ook bij elkaar terecht voor een traan. Dat vind ik bijzonder en koester ik. Elke collega is bijzonder op zijn of haar eigen manier, maar ik koester ze één voor één, voor de mooie mensen die ze zijn.

Samen brengen we een beetje licht, daar waar het donker is.