Verhalen
Lees onderstaand mijn verhalen
Ik ben een gevoelsmens en ik kan mijn gevoel juist goed onder woorden brengen op papier. Daarom schrijf is zeer regelmatig een verhaal over wat ik meemaak als uitvaartondernemer. En dan vooral de dingen die te bijzonder zijn om ze niet te delen.
Teamwork draait om vertrouwen………
Gisteren hadden we als team een gezellig bbq. Even samen ontspannen, net voor de vakanties beginnen. Inmiddels zijn we best met een hele groep. Allemaal heel verschillend, allemaal onze eigen talent en dus ook eigen taak binnen het team en
Kinderlogica…..
Hij was net 4 jaar oud… mijn nieuwe beste vriendje. Zijn ouders hadden me gevraagd of het een goed idee was om hem mee te nemen naar de begrafenis. Jazeker. Was mijn antwoord. Want kinderen hebben het afscheid ook nodig
Voor als je in de zorg werkt
Het is vandaag de dag van de zorg. als uitvaartondernemer kom ik veel in verzorgingstehuizen en bij mensen die thuis verzorgd zijn tijdens hun ziekte. Ik zie dus veel verpleegkundigen, verzorgenden en helpenden. En ik bewonder wat ze vaak dagelijks
Het is vandaag Moederdag
Ik wens: Voor de mama’s in de hemel Voor de mama’s bij een ster Voor de mama’s heel dichtbij Voor de de mama’s van heel ver Voor de mama’s die moeten strijden, Voor de mama’s die nog dromen. Voor de
Liefde in het Kwadraat
Vandaag was haar uitvaart. Ze is een kleine drie weken jonger dan ik. 46 jaar. Geen partner, geen kinderen, geen zelfstandig leven opgebouwd. Bijna even oud en zo verschillend….. Al jong bleek ze meervoudig gehandicapt, maar oh wat was ze
Goed genoeg
Soms denk ik…. Het is een vrouwending…. Je weet wel dat gevoel dat je te kort schiet. Die vraag in je hoofd die steeds weer klinkt: Wat als…….? Wat als ik het anders had gedaan? Wat als ik eerder …..?
Ingehaald op de linkerbaan…..
Twintig was hij. Als vrachtwagenchauffeur geboren. Hij kon bij wijze van spreken al Scania zeggen voor hij kon lopen. Klaar om op zondagmiddag te vertrekken voor een mooie rit naar het buitenland. De droom van iedere jonge chauffeur. Maar voor
Terecht trots
49 jaar was ze….. Mooi en met een stralende lach. Zo werd ze het meest omschreven deze week. De trotse mama van een zoon van 18 jaar. (Dezelfde leeftijd als mijn jongste dochter). Niet lang geleden sprak ik 2 keer
Vaderdag……
Voor de vader die pas kort vader is. Voor de vader die trots zijn kinderen omarmt. Voor de vader die een bonusvader mag zijn. Voor de vader die zijn kinderen niet kan zien. Voor de vader wiens kind is gestorven.
De dood heeft niet het laatste woord
De dood heeft niet het laatste woord….. Mijn werk, ons werk dat van mij en mijn team, is waar ik voor gekozen heb en iedere dag opnieuw voor kies. Ik kan dit werk, omdat ik naast het verdriet van de
Moederdag…
Moederdag…. Moeder zijn, moeder zijn geweest of geen moeder geworden…. Een geweldige moeder hebben, geen moeder meer hebben, of teleurgesteld zijn in je eigen moeder of je kind….. Wij mensen zijn verschillend. En een dag als moederdag brengt dan ook
Ook het laatste stukje samen
Ook het laatste stukje samen…. Ze keek me met tranen in haar ogen aan, de oude dame die na meer dan 58 jaar huwelijk afscheid had moeten nemen van haar echtgenoot. “Ik weet niet of ik het kan?”, antwoordde ze