Verhalen

Een nieuw huis Onlangs mocht ik een uitvaart doen van een opa van een aantal prachtige kleinkinderen, zowel tieners als pubers. Kleinkinderen die enorm trots op hun opa waren en hun opa op hen. De hele week waren ze zo

Kusjes naar de hemel Ik zoek altijd naar manieren om kinderen te helpen hun verdriet een plekje te geven. Om ze te betrekken bij het afscheid. Maar wel op een manier die ervoor zorgt dat het niet eng is, maar

Op de een of andere manier zijn we allemaal wel eens bang. En…. één van de grootste angsten die we kunnen hebben is de angst voor de dood. Of misschien wel juist de angst om iemand van wie je houdt

Gedragen door vriendschap Een keer trek je de conclusie, vriendschap is….. Een zin uit een refrein van een lied dat bijna iedereen mee kan zingen. Het lied zegt: vriendschap is een illusie. Maar niet zo lang geleden zag ik met

Ja, ik mis je Vaker dan ik wil. Ik wil je zo graag horen, Maar \’t blijft nu stil.   Ja, ik huil om jou Soms zomaar ineens. En in een volle kamer Voel ik me dan alleen.   Ja,

Ik wist waar ik aan begon toen ik ongeveer anderhalf jaar geleden startte als uitvaartondernemer. Dag en nacht bereikbaar betekent soms een nachtje weinig slapen. En tillen of lang staan kan fysiek ook zwaar zijn. Maar dat is echt niet erg.

Echte liefde blijft… Valentijnsdag…mij zegt het eerlijk gezegd niet zo heel veel. Ik ben niet van de cadeautjes voor mijn man op zo\’n dag. En hij al helemaal niet, dus de dag is voor mij nooit echt specialer geweest dan

Als ik met mensen over mijn werk praat, vragen ze al snel: een oud of ouder iemand is minder moeilijk voor je dan een jong iemand of niet? En ja…ik zal er niet omheen draaien. Het is inderdaad zo dat

Handjes en kusjes op de kist…. Nog niet zo lang geleden overleed er een jonge oma. Ze had drie kleinkinderen tussen de 7 en 2.5 jaar. Tijdens het eerste gesprek net na het overlijden werd al snel duidelijk dat er

Sweet sixteen….. Facebook vraagt wat ik aan het doen ben. Zal ik het delen? Vraag ik me af. Ik kom namelijk net het kerkhof af. Op zich niet zo raar voor een uitvaartonderneemster. Gisteren en de dag ervoor was ik

Volgende maand is het maar liefst 16 jaar geleden dat ik na een zwangerschap van ruim 5,5 maanden beviel van ons zoontje. We noemden hem Stan. Stan was kort daarvoor overleden in mijn buik. Daar waar hij het leven kreeg,

Toen ik vorig jaar de beslissing nam om uitvaartonderneemster te worden deed ik dat niet zomaar. Maar na lang nadenken en in mijn geval ook bidden en een complete studie over roeping en bestemming, wist ik het zeker. Ik wil