Toen ik ruim 7.5 jaar geleden mijn droom ging waarmaken en koos voor de uitvaartbranche was het bedenken van een naam niet moeilijk.

Simone Beijer Uitvaartzorg was het meest voor de hand liggend, want ik ging dit werk alleen doen.

De babykamer in ons inmiddels oude huis, die toch leeg stond, werd omgebouwd naar een klein kantoortje en mijn dochters Ilse en Janine,

toen ruim 16 en 12 jaar oud moesten behoorlijk wennen aan de nieuwe situatie. Zeker ook omdat de dood ineens iets werd, waar ze veel mee te maken kregen en over hoorden.

Maar in de loop van de jaren groeiden ze mee in het vak. Ilse studerend voor verpleegkundige ging al snel mee met de laatste verzorging en Janine vond haar plekje op kantoor en als uitvaartassistente.

Dit deden ze parttime naast hun studie. Inmiddels zijn ze allebei klaar met studeren en zijn ze, op eigen initiatief, komen werken in ons bedrijf, zoals ook hun vader inmiddels al bijna 2 jaar fulltime doet.

Er is dus behoorlijk wat Beijer bijgekomen. Daarnaast is het aantal personen in ons team enorm gegroeid.

Janine die dezelfde liefde heeft voor schrijven en spreken werkt inmiddels als uitvaartspreekster en is minstens zo bevlogen als ik zelf ben. Daarnaast leidt ze Uitgeverij Beijer (www.uitgeverijbeijer.nl) waar we samen boeken schrijven voor en over kinderen die te maken hebben met rouw en verlies. Over niet al te lange tijd komt haar eerste (voor)leesboek uit met de titel STIL. Over de stilgeboorte van een broertje of zusje.

Zij heeft net als ik het verlangen om te zorgen dat kinderen de dood niet eng meer vinden en dat kan als we de dood bespreekbaar maken en er woorden aan geven die kinderen begrijpen.

Ilse is een kei in organiseren en plannen en naast haar baan als kwaliteitsverpleegkundige bij het Leger des Heils stuurt zij bij ons het team van de Laatste Zorg aan en weet zij als geen ander hoe ik denk en wat ik belangrijk vind.

Dus bewaakt ze ook bij ons in de uitvaartzorg de kwaliteit en houdt ze zich bezig met het opzetten van ons opleidingsinstituut (www.regalia-opleidingen.nl)

Want ik geloof dat ze naast het delen van mijn passie ook een eigen passie moeten hebben en dus ook de mogelijkheid om deze uit te voeren.

Het kleine kamertje in ons oude huis is ingewisseld voor een groot uitvaarthuis en kantoor. Ik werk niet meer alleen, maar sta nog wel steeds garant voor een uitvaart die persoonlijk en uniek moet zijn, omdat ieder mens uniek is. Voor een uitvaart waarbij we de familie aan de hand nemen, zodat ze op ons mogen leunen en wij ze kunnen helpen waar ze dat nodig hebben. Waar kinderen en jongeren een belangrijke rol krijgen en we de pijn niet weg kunnen nemen, maar wel willen proberen de scherpe randjes te verzachten. Waardoor we ze uiteindelijk helpen hun leven, waar het verdriet en verlies een onderdeel van blijft, weer op te pakken.

Dus er is niet minder Simone in het bedrijf gekomen, maar wel heel veel meer Beijer en een groot team aan mensen die mijn passie deelt.

Het nieuwe logo laat dat ook zien. Ons oude logo was een hart met een roos die daar bovenuit stak. De roos is er nog steeds, maar nu in de kern van het hart. Een hart dat bestaat uit verschillende stukjes, die allemaal samen gaan voor hetzelfde doel; Liefde delen!

Net als het logo veranderen we de komende tijd geleidelijk ook de naam Simone Beijer Uitvaartzorg naar Beijer Uitvaartzorg.

Met dezelfde liefde voor het vak, hetzelfde DNA en nog steeds dezelfde kwaliteit.

Maar ook met ruimte voor de nieuwe generatie om mee te groeien.