Soms denk ik…. Het is een vrouwending…. Je weet wel dat gevoel dat je te kort schiet.
Die vraag in je hoofd die steeds weer klinkt:
Wat als…….?
Wat als ik het anders had gedaan?
Wat als ik eerder …..?
Wat als…..?
Eigenlijk gewoon de schuld bij jezelf zoeken, zelfs als er misschien niets is waar je je schuldig over hoeft te voelen. Ikzelf ben daar een ster in.

En nee, voor we het nu ineens heel spannend gaan maken. Ik heb het nu niet over het feit dat ik een grote fout heb gemaakt in mijn werk naar een familie toe ofzo.
Maar dat negatieve stemmetje dat je soms aan het twijfelen brengt over iets wat je misschien wel met heel je hart hebt gedaan. Wat je heel graag wilde, maar uiteindelijk toch niet uitpakte zoals jij dat had gedacht.

Ik merk dat nabestaanden die afscheid moeten nemen van hun geliefde dit soms ook hebben.
En weet je wat me opvalt?
Degene die zich dat afvragen zijn degenen die vaak het hardst gelopen hebben en echt alles gegeven hebben.
Ik probeer ze dan gerust te stellen door hen uit te leggen dat dit bij rouwen hoort.
Dat het veel vaker voorkomt, dat we voor het verdriet wat we voelen het liefst een schuldige aanwijzen. En als die er niet is, dat we dan vaak overgaan op zelfverwijt.
Raar maar waar…..

Oh, ik ken het zelf ook hoor. Ja, in mijn eigen rouwperiode, jaren geleden. Maar ook op heel veel andere vlakken wil ik het graag zo perfect doen, dat ik altijd wel iets vind wat anders had gemoeten.
En soms kan ik daar als het ware in gaan “hangen”. En wordt een iets kleins in mijn hoofd onoverkomelijk groot.
Vrouw eigen? Ik weet het niet. Mens eigen?
Ja, dat denk ik wel.
In ieder geval Simone eigen…..

Vandaag had ik een mooi gesprek met iemand die dit gevoel ook over zich had. Fijn om een luisterend oor te kunnen zijn, maar ook heel eerlijk te kunnen zeggen dat het herkenbaar is.
Ik gaf een advies: “Niet naar dat kereltje luisteren wat op je schouder zit en in je oor fluistert. Veeg hem maar van je schouder af en…..wees eens wat liever voor jezelf.

En met een kop thee op de bank de dag nog even doornemend, dacht ik net. “Simoon, af en toe geef jij echt fantastisch advies. Maar misschien moet je ook eens naar jezelf luisteren.

Dus ik zeg t nog een keer hardop.
Voor mezelf,
voor die lieverd die ik vandaag sprak
en ook voor jou als je dit leest: WEES EENS WAT LIEVER VOOR JEZELF!
Want je bent GOED GENOEG!!!